In memoriam: Jaap Tenty
Enkele maanden geleden ging een van onze bestuursleden eens op bezoek bij Jaap. We wilden graag nieuwe bestuursleden en eigenlijk waren we op zoek naar een nieuwe voorzitter. Jaap vond het heel fijn dat we hem hadden gevraagd, maar aarzelde ook heel erg. Door zijn suikerziekte moest hij vaak naar het ziekenhuis en hij twijfelde of hij het wel aankon. Die twijfel bleek achteraf meer dan terecht.
De laatste keer dat hij zich niet goed voelde bleek het niet de suikerziekte te zijn die opspeelde, maar zijn hart. Uiteindelijk is hij ontglipt. Veel te jong. Slechts 61 jaar oud.
Graag haal ik wat herinneringen op aan Jaap. Zo kunt u lezen wie hij was, maar ook als eerbetoon aan hem. Want iedereen die Jaap kende had hem hoog zitten.
Velen van ons kennen Jaap al uit de tijd van de Haakin, een buurtcentrum uit Voorburg-Noord dat helaas moest sluiten omdat de gemeente geen subsidie meer wilde verlenen voor sociaal-cultureel werk.
Iedereen uit Voorburg-Noord kende Jaap. Ik ken Jaap onder andere uit het jongerenbestuur, de speel-in en van de zomerkampen. Het was geen moeilijke keuze om Jaap in het Oranjekwartier te vragen. Jaap was een creatief maar vooral zachtaardig mens. Hoe oneens je het soms ook was met elkaar, je zou met Jaap nooit ruzie krijgen. Jaap verstond de kunst alles op een rustige en aardige manier uit te leggen. Jaap was er zoals gezegd nog niet zo lang bij. We herinneren ons natuurlijk het stukje dat hij maakte over de Loolaan en de geschiedenis van de huisnummers. En de vergaderingen bij hem thuis. In de laatste vergadering was Jaap bezig met te onderzoeken of er een treintje gehuurd kon worden op Koningsdag. Nou Jaap, dat treintje gaat er waarschijnlijk komen op Koningsdag.
Zo hebben wij bij je afscheid ook een soort van treintje gemaakt als erehaag in de Loolaan. Onder het geluid van je lievelingsmuziek werd je naar buiten gedragen en in de auto gelegd. We luisterden allemaal tot de muziek was afgelopen. Je werd stapvoets naar de Parkweg gereden. Marijke, je lieve vrouw, die dapper voor de wagen liep, bepaalde het tempo en je kinderen en kleinkinderen liepen achter de wagen. In de stoet die er achter aan liep was de bewondering merkbaar. Iedereen was diep onder de indruk en menig traantje is weggepinkt. Toen je de bocht om ging werd er luid voor je geapplaudiseerd. Het staat in ons geheugen gegrift. Een volkomen verdiend kippenvel-applaus voor een geweldig mens. Want dat was je. We zullen je missen en nog heel vaak aan je denken. Jaap het ga je goed!
Van facebook heb ik een reactie op je overlijden gehaald. Deze geeft goed weer hoe er over je werd gedacht. (Uit privacyoverwegingen laat ik de naam van de schrijfster weg.)
......Lieve lieve Jaap Tenty, over iets minder dan 12 uur gaan we afscheid van je nemen. Hopelijk met een gigantische erehaag van mensen, dat kan en mag toch ook niet anders!!! Iedereen uit Voorburg kende je namelijk, welk kind is er niet met je mee geweest op kamp, heeft de woensdagmiddagen met je doorgebracht of later als ze ouder werden de jongerenavonden mee beleeft!!
Zoals velen heb ook ik gigantisch veel van je geleerd, was het niet tijdens de activiteiten en het samenwerken dan was het wel bij je thuis op het gebied van muziek en heel veel andere zaken. Wat was het heerlijk om met je te discussiëren en een drankje te drinken. Ik heb je wel vaker mijn 'tweede' vader genoemd, soms gekscherend maar altijd diep van binnen serieus. Waar mijn vader er niet was was jij er!! Er zijn een hoop leuke, fijne, gezellige en top verhalen over je te vertellen en ik koester ze allemaal!!!
De laatste keer dat hij zich niet goed voelde bleek het niet de suikerziekte te zijn die opspeelde, maar zijn hart. Uiteindelijk is hij ontglipt. Veel te jong. Slechts 61 jaar oud.
Graag haal ik wat herinneringen op aan Jaap. Zo kunt u lezen wie hij was, maar ook als eerbetoon aan hem. Want iedereen die Jaap kende had hem hoog zitten.
Velen van ons kennen Jaap al uit de tijd van de Haakin, een buurtcentrum uit Voorburg-Noord dat helaas moest sluiten omdat de gemeente geen subsidie meer wilde verlenen voor sociaal-cultureel werk.
Iedereen uit Voorburg-Noord kende Jaap. Ik ken Jaap onder andere uit het jongerenbestuur, de speel-in en van de zomerkampen. Het was geen moeilijke keuze om Jaap in het Oranjekwartier te vragen. Jaap was een creatief maar vooral zachtaardig mens. Hoe oneens je het soms ook was met elkaar, je zou met Jaap nooit ruzie krijgen. Jaap verstond de kunst alles op een rustige en aardige manier uit te leggen. Jaap was er zoals gezegd nog niet zo lang bij. We herinneren ons natuurlijk het stukje dat hij maakte over de Loolaan en de geschiedenis van de huisnummers. En de vergaderingen bij hem thuis. In de laatste vergadering was Jaap bezig met te onderzoeken of er een treintje gehuurd kon worden op Koningsdag. Nou Jaap, dat treintje gaat er waarschijnlijk komen op Koningsdag.
Zo hebben wij bij je afscheid ook een soort van treintje gemaakt als erehaag in de Loolaan. Onder het geluid van je lievelingsmuziek werd je naar buiten gedragen en in de auto gelegd. We luisterden allemaal tot de muziek was afgelopen. Je werd stapvoets naar de Parkweg gereden. Marijke, je lieve vrouw, die dapper voor de wagen liep, bepaalde het tempo en je kinderen en kleinkinderen liepen achter de wagen. In de stoet die er achter aan liep was de bewondering merkbaar. Iedereen was diep onder de indruk en menig traantje is weggepinkt. Toen je de bocht om ging werd er luid voor je geapplaudiseerd. Het staat in ons geheugen gegrift. Een volkomen verdiend kippenvel-applaus voor een geweldig mens. Want dat was je. We zullen je missen en nog heel vaak aan je denken. Jaap het ga je goed!
Van facebook heb ik een reactie op je overlijden gehaald. Deze geeft goed weer hoe er over je werd gedacht. (Uit privacyoverwegingen laat ik de naam van de schrijfster weg.)
......Lieve lieve Jaap Tenty, over iets minder dan 12 uur gaan we afscheid van je nemen. Hopelijk met een gigantische erehaag van mensen, dat kan en mag toch ook niet anders!!! Iedereen uit Voorburg kende je namelijk, welk kind is er niet met je mee geweest op kamp, heeft de woensdagmiddagen met je doorgebracht of later als ze ouder werden de jongerenavonden mee beleeft!!
Zoals velen heb ook ik gigantisch veel van je geleerd, was het niet tijdens de activiteiten en het samenwerken dan was het wel bij je thuis op het gebied van muziek en heel veel andere zaken. Wat was het heerlijk om met je te discussiëren en een drankje te drinken. Ik heb je wel vaker mijn 'tweede' vader genoemd, soms gekscherend maar altijd diep van binnen serieus. Waar mijn vader er niet was was jij er!! Er zijn een hoop leuke, fijne, gezellige en top verhalen over je te vertellen en ik koester ze allemaal!!!
